Sarýnca ruhunu sarmaþýk duygular
Akýl tatilde
Mantýk betondan bir yuva
Diller boþuna söyler
Gözler boþuna
Yýllarýn kahpeliði mi yüreðe takýlan
Bir kulu bile suçlamadan geçilen zaman
Kime bu isyan
Secdedeki baþa gýptayla bakarken
Ömrün süzgecinden geçenler mi
Yoksa zamana çelme takýp
Unutmak mý acýlarý
Þarap þiþesinin dibine çöken
Anlamaz seni hiç kimse
Ne bahçendeki açan gonca
Ne de toprakta biten papatya
Vur þimdi kendini þiþenin dibine
Ruhun þarmaþýk duygularda…
Nilgün Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.