iþte deniz böyle sersefilken ve bu þehrin acý çekerken bile gülebilen gözlerine aþýk penceremin pervazýna tutunmuþken yaðmur ince narin ýslak elleriyle üþüþmüþken üþümüþ aç martýlar beyaz desenli o masmavi sofraya kayýp küreðimi arayýp bulan ve kayýðýma koyan yüce dað
sana doðru yürek çekmek öyle güzel ki.
adýn aðzýmýn içinde sancýlý türkü ürkmeden mýrýldanmak öyle güzel ki. þimþek þimþek çakmak evreni sulamak gözyaþýyla deðil bu defa aþkla...
nem kokmak gülveren toprak gibi sevinci týrnaklaya týrnaklaya sökmek kökünden ayyuka çýkmak ve en yakasý açýlmadýk küfrü pervasýzca arsýzca öyle güzel ki basývermek karnýndaki aðýr aðrýya!
iyi de bilen var mý hangi yörenindir bu türkü ve hangi parmaklar dokunur þimdi
þefkatle sevgiyle hisle
henüz doðmamýþ kaderi isli bir evlâda?
JD Palandöken’e... Sosyal Medyada Paylaşın:
Kyrie Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.