İÇ MUHASEBE

Bir muþtuya yüz sürmeli bu ömrümün yazgýsý
Kaç savaþtan yarasýz çýkar bu beden
Dilimde bir ah dolaþýrým
Ýhanetin býçaðýnda kaç kesiðe yürek dayanýr
Karýn ayazýný kucaklar mý gelinciðin narinliði…

Serçenin kanadýndaydý akbaba pençesi
Karadan bakýnca küçülüyordu beyaz
Kötülüðün koynunda yeniden iyilik çýkacaðý sýrada
Bir depremin faylarýnda kýrýlýyordu insanlýk…

Bir türkü dilimdeyken
Sazým kýrýldý elimde…

Herkesin yüzü okuldaki yazý tahtasý gibiydi
Kiminde yapýlacak ödevleri okurken
Kimisinde de ceza alanlarý
Ara da silik yazý olanlarý da vardý
Onlarý, okumak zordu,derin kuyuya iner gibi…

Geçeceðim derken tüm imtihanlardan
Umudum kaldý hayat karnesinde…

Ateþi yangýndýr yanlýþýn yapýldýðý an alevlenen
Bu kýyamet uyuyor þimdi ki ruhlarýn vahþetine
Doðruluðu bir çocuðun gülümseyiþine benzetirsek
þerefsizlik, oyuncaðýný kýrmak mýydý yoksa?...

iyiler, daha çok derken
sýrtýmda kaldý tabut….

Sizde öðrenin
kalan kimdi
giden kim
vuran kimdi
ölen kim…

içimdeki karanlýktan hiç bu kadar kaybolmamýþtým
ayaklar bir baþ ararken
her gidiþin sonu olmalýydý
yüzüm benziyordu yollara…

anlamlarý boþaltýlmýþ ruhlar
iyilikle yontulur mu taþlar…

Sosyal Medyada Paylaşın: