KALK BARIŞ

Yüreðimdeki ürkeklik sendin
Sadece uzaktan seyrine daldým
Onu bile çok görüp, ürkmeler nedendi?
Nedensiz gidiþler nedendi?
Hayeldeki nedensizlere,
Nedensizliklere mahal verdin.
Ben görmeden
Sadece yüreði sevdim
Ürkek ceylaný okþayýp, dokunamasamda
Sadece onu, seyri sevdim
Uzakta olsa bile
Yürek vuruþlarýný sevdim
Har ateþlerde yandýkca, kývrandým
Kývrandýkca, kývrýldým
Senin gölðende yandým
Yandýkca büyüdü ümit
Ümitler kelepçelere mahkum
Gönül sürðün yeri artýk
Hücresine sýðmaz demir parmaklýklarýn
Bir þarký, bir þiirdir özgürlük
Her mýsrasýna hapis olduðum
Bir kýtasýnda barýþ
Þiirin içinde kaybolduðum
Ya sürgünlerim?
Ya vurgunlarým hani?
Hani þaki, eþkýya hani?
Benmi daðdayým?
Onlar mý düze indi?
Nerede bilinmezlerim?
Toynaklarýndan savrulan tozlara bak
Rahvandýr deli taylarým
Ne iþkenceler yaþamýþ, zindanlarým
Ne Bürütüs’ler yetiþtirmiþ bu yürek
Varsýn sende yak Roma’yý
Yak aþýklar çeþmesi yansýn
Aðlasýn demir parmaklar, aðlasýn
Uçmuyorsa uçurtmalar
Kuyruðuna deðmeyen rüzðar aðlasýn
Kaðýttan gemilere hapis olduysa barýþ
Özðürlükler demir parmaklýklar ardýnda
Varsýn aþk yansýn
Duyur yürek sesini duyur
O yürek senle yalpalansýn
Haykýr, inlesin afak
Her secdeden sonra
Kaldýr baþýný göðe bak
Haydi kalk barýþ
Kalk ayaða kalk
Ayak sesinden inlesin toprak.

Bülent Baysal


Sosyal Medyada Paylaşın: