Köprü altýndan akan, incecik bir ýrmaðým ben. Sýzýn, sýzým olur dökülür. Killerim kuru dallarda yozlaþýr. Yontulmuþ bir hüzün aðacýnýn kökü olurum. Ben aðlarým ve aðladýkça güneþi tutmak gibi bir derdim olmaz. Ben aðlarým ve gece tutunur gözlerime.
Hoyrat bir rüzgar eserken, titrer tendeki ateþ. Tendeki ateþ, üç beþ odun parçasý. Gök yarýlýr üstüme dökülür buz gibi sular. Sular sýzýma karýþýr, sýzým kumlara. Kumlar bir kumsalda toplanýrken ayaklarýnýn altýna hasýr olur. Ben aðlarým ve aðladýkça güneþi tutmak gibi bir derdim olmaz. Ben aðlarým ve gece tutunur gözlerime.
Serzeniþte bulunur bir kadýn çýðlýðý. Ve bir adam yumruðunu savurur. Kan kokar burnuma, uyuþur ayaklarým ve sendelerim de sonra. Zihnim benden izinsiz düþünür seni, düþündükçe kar yaðar þakaklarýma. Haberin olmaz, umursamazsýn ve umurumda deðildir umursadýðýn. Ben aðlarým ve aðladýkça güneþi tutmak gibi bir derdim olmaz. Ben aðlarým ve gece tutunur gözlerime.
Kendini temizlemeyen bir su gibiyim. Bir denize dökülemedim gittim. Yine akþam oluyor, güneþ doðmamýþtý halbuki Hayattamýyým hala, yaþýyormuyum ? Ölü yada diri, her ne ise sen yoksun. Güller gülenlerin olsun Ey sözümün sahibi. Ben aðlarým ve aðladýkça güneþi tutmak gibi bir derdim olmaz. Ben aðlarým ve gece tutunur gözlerime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.