Elbet bir gün bizimde gökyüzümüz olacak...

Sen yoksun ya,

Sol yaným daha bir aðýr þimdi...

Aslýnda kocaman bir boþluk var orada...

Bir senin yanýndayken doluyor,

Ciðerlerime senle beraber nefes...


Damarlarýma kan oluyorsun..

Sonra bakýyorsun bazen, gözlerini kýsarak içime içime doðru.

Sen baktýkça...

Ben ölüyorum o dolmayan boþlukta...

Aslýnda dolmasýnýda istemiyorum belki,

Hep boþ kalsýn,

Ya da doluyla boþ arasý...


Ne giderim, ne gelirim der gibisin...

der gibisin ya içimdekileri bilemezsin sanadair,

dair yaþattýklarým, yaþadýklarým...


Benki aðýr cümleler kuramam... Esrik i mgelerin sahibi olamam...

Kuramam en kaçamak düþleri sensiz...

Bir o kadarda sessiz...


O kadar büyüksün ki,

Dudaklarýmýn kenarlarýndan taþýyorsun...

Kývrým kývrým kývrýlýyorsun...

Sonra aþþaðý doðru akýyorsun bir þelale misali,

Ýntihar sebebin oluyor, aktýðýn su yolunun meyili...

Belki zordan,

Belkide zorlanmaktan...


Bugüne kadar yaþadýklarýmý,

Sana denkleþtirdim, seninle yer deðiþtirdim...

Acýný aldým içime... Sýrtlandým büyük bir yükü böðrüme...


sakýn ha!...

sakýn ha!..

Sitem ettiðimi sanma...

Ben sadece sevdim...

Sadecesini seninle sevdim...

ve,

Sadece seni seveceðim..

...

Yazacaðým bir gün,

Yazacaðým seni, elbet...

Elbet bir gün bizimde gökyüzümüz olacak...

...

Birkan SUCAKLI
Sosyal Medyada Paylaşın: