Can kurban candan cana

Yanýyorum aþkýnla, þomine’mi yakmadým,
Kuytudaki kulübem, hâlâ seni bekliyor.
Sen oldun gönül yaram, þifasýna bakmadým,
Kalbim yine seninle, zan etme ki tekliyor.

Kalbim yine seninle, zan etme ki tekliyor,
Her gün umutlarýma, yeni umut ekliyor,
Seninle doðdu gönül, bak artýk emekliyor,
Çocukca duygularla, kollarýný açarak.

Çocukça duygularala, kollarýný açarak,
Can buldu cananý , yad ellerden kaçarak,
Gönlümü sana verdim, sýrlarýmý saçarak,
Haram deðil sevgilim, helalindir her varým.

Haram deðil sevgilim, helalindir her varým,
Ben ki vuslattan deðil, hicranýnla bi-zar’ým,
Gönül denen hazine, bilki en büyük kârým,
Ve de sensin inan ki, bütün ömür sermayem.

Ve de sensin inan ki, bütün ömür sermayem,
O sende ki gayeye, inan meftundur gayem,
Maziye muhtaç deðil benim gönül hikayem,
Hayatý bilmiyormuþum, daha yeni baþladým.

Hayatý bilmiyormuþum, daha yeni baþladým,
Melekler var hanemde, þeytanlarý taþladým,
Aþkýnýn ateþinde, yüreðimi haþladým,
Kebap olup kavrulsun, sana Ümran diyerek.

Kebapp olup kavrulsun sana Ümran diyerek,
Süsledim ki sofraný, gelinlikler giyerek,
Nice adak adadým, yaralýma diyerek,
Hayvan kurban olur da, bir can kurban olmaz mý?

Ümran Çetin
Sosyal Medyada Paylaşın: