Sevgilim, Yanaklarýndan süzülen onlarca gözyaþýnýn hesabýný veremem
Saçlarýma düþen her bir akda geçen bu ömrümün cezasýný çekemem
Yokluðun da ayaz kýþ gecelerinde hazin dolu gözyaþlarýma aldýrma
Þimdi durup öyle kuytu bir harabede aklýma geldikçe ihanetin gidemem
Sevgilim, Okyanusun derinliklerine gömülmüþ bir hazineydin
Bir inci tanesi gibi gözlerimde ýþýl ýþýl parýldayan
Sarýp sarmaladýðým görmesine izin vermediðim kimsenin
Kýskandýðým, bakmaya kýyamadýðým, sakýndýðým gözüme çöp battý!
Sevgilim, Baðýrsam kimse duymaz sesimi bu dört duvar arasýnda
Aklýma geldikçe o güzel gözlerinin ardý kesilmez ufkunda
Ellerim kýrýlsaydý da yazmasaydým bunca þiiri sana
Kör talihimin yüzü bir gün gülseydi de mutlu olsaydým!
Son satýrlara gelindiðinde mürekkebi biten bir kalem gibiyim
Soluk bakýyorum hayata
Elimden gelenin hepsi bu
Yalnýzca;
Yazmak, yazmak ve yine yazmak...
Tevrat Altun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.