Ýnsanoðlu bu bir dediði diðerini tutmuyor
Yalanlarla kurulu bu dünya da yaþanmýyor
Sen ne söylersen söyle kimse dinlemiyor
Herþey olduðuna varýp öyle geçip gidiyor
Bir kuru dua yerine bir aðaç dik
Fidanlarý büyüsün yeþersin
Aldýðýn her nefesin hesabýný ver
Ver ki hiçbir þey yanlýþ gitmesin
Öyle kuytu bir sokakta
Elinde kaðýda sarýlý bir þiþeyle
Ömür geçmiyor sen daha iyi bilirsin
Yazdýðýn çizdiðin söylediðin sözlerin
Ne anlamý var kimse bilmiyor
Konuþ konuþabildiðin kadar
Kimse sesini duymuyor
Hep nasihatlerle büyür ya insan
Her zaman büyükler olmuyor
Sevdiðin kadýn da o gün gelince
Hiç sevmemiþ gibi çekip gidiyor
Ýþte böyle arkadaþ
Hiçbir þey býraktýðýn gibi kalmýyor
Hayatýn düzeni bu akýp gidiyor
Sen sen ol da unutma
Ýnsan bu
Ne aþktan
Ne sevgiden
Ne de halinden
Anlýyor...
Tevrat Altun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.