KARA GÜLLER

karanlýk...
lanetlemiþ sanki herþeyi,
kara güller yetiþmiþ altýnda...


kara güller;umutsuzluða
beyaz kokular saçýyor,
son bir çýrpýnpþ yapraklarýnda...

beyaz bir anka,
sanki rüyalardan gelmiþ,
dalýyor kara güller arasýna,
gagasýnda beyaz bir tohum,
býrakýyor karanlýklara...

beyaz bir gül;yavaþ yavaþ
açýyor
karanlýkta,bir ýþýk
gibi parlýyor
son direniþi umudun karanlýða
aþký doðurmak uðruna...


umut filizleniyor,
doðuyor aþk
direnemiyor daha fazla
karanlýk ve terk ediyor
ESÝR BEDENÝMÝ.....
Sosyal Medyada Paylaşın: