ÖMRÜM DEĞİRMEN

Gençlik çabuk biten,
Rüzgar gibi esen.
Ýpi kopmuþ bir uçurtma,
Gökkuþaðýndan balondu giden.

Damlar bal dudaklara,
Billur kadehinden dökülen.
Þimþir aðaçlara,
Mendil baðladým dileklerden.

Baharda sevdiðim güzel,
Söyler içten bir gazel.
Gitti uzaklara eserek yel,
O þimdi bana oldu el.

Yamaç, bir tepeden,
Ansýzýn akan bir sel,
Yollarýn aþýlmaz engelden,
Taþtan sanki bel...

Bozulmuþ bir bað bedenden,
Kalmýþ salkým düþüncelerden,
Bu can üzümsüz dalýnda.
Yaprak açmaz yaþarken.

Karanlýklar ormaný gecelerden,
Ömrüm susuz bir deðirmen.
Öðütür beni durmadan toprak!
Un olur yüreðim, buðday daneden.
Dayanýlýr gibi deðil yaþamak.
Almayý, vermeyi
Bir tarafa býrak!

Kendimle onardým, kendi kendimi,
Suyla yýkarsýn bendimi.
Nöbet sýrasý bize geldi mi?
Döne döne,
Aðýr aðýr öderiz bedelini…

Figen ANAR

Sosyal Medyada Paylaşın: