DİŞLERİM

Öylesine geçiyor günler
diþlerimi sýkarak
kar yaðarken saçlarýma
resminle bakýþarak
gittiðin gün döküldü birinci diþim
ikincisi býraktýðýn çiçekle aðlaþarak

üçüncüsü düþerken türkü dinliyordum
dördüncüsü düþerken küfrediyordum
beþinci düþerken zorladý damaðýmý
altýncýsý düþerken okþadý yanaðýmý

yedincisi günlerce düþemedi bir türlü
uðurlu rakamým yediydi çünkü
sekizinci düþerken nasýl da aðlýyordum
dokuzuncu düþerken sayýklýyordum

onuncuyu hissetmedim onbire geçtim
düþse de onikinci gelmeyecektin
onüçüncü uðursuz yara yaptý aðzýmda
ay gibiydi ondördüncü tadý hala aðzýmda

onbeþ ile onaltý birbirine yaslandý
onyediyle onsekiz hasrete dayanmadý
ondokuz çok direndi yirmiyle seviþirken
yirmibir yirmiikiyi yanýnda götürürken

yirmiüç desen seni nasýl seviyor
yirmidört hala gözlerini özlüyor
yirmibeþ çapkýn dudaðýna takýlmýþ
yirmialtý süt sanki göðsünden mi saðýlmýþ

yirmiyedi düþerken ah çekiyordu
yirmisekiz son kez resmini öpüyordu
yirmidokuz ile otuz nasýl düþtü bilmem ki
otuz birincisi çürüyüp gitti

öylesine geçiyor günler
son diþimi sýkarak
kar yaðarken saçlarýma
resminle bakýþarak

ümit atayman


Sosyal Medyada Paylaşın: