Ut Çalıyordu

gözlerini bekliyordum ut çalýyordu
yokluðun muydu yoksa beynimi delen
bir tren geçti önümden camlarý kirli
bir çingene geçti ut çalýyordu

gözlerini bekliyordum hüzün çökmüþtü
biliyordum içime acýn düþmüþtü
bir tren daha geçti camlarý kirli
penceresindeki hayalinde yüzün çökmüþtü

gözlerini bekliyordum gelirsin diye
neredeydi can veren o sýcacýk nefesin
uzanýpta bir türlü tutamadýðým ellerin
belki de uzaklarda ut çalýyordu

ümit atayman
Sosyal Medyada Paylaşın: