Susmuþum þimdi, Duymak için bir önceki mýsrayý, Çok geç olduðunu neden söylemiyor? Nerede o. Bir boþluk, Sýkar beni. Ýçerim yudumluk yalnýzlýðýmý, Nefes olurmuþ gibi bana. Yazarým açýlmaz dudaklarýn, Kan tüküren yamacýný. Bir anda kararýr, Usanmadan gündüz. Kaybolmasýn diye üþürken, Söner yýldýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NukleeRadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.