GERÇEĞİN BAŞROLÜ

Birgün bir düþ kurarsam eðer,
Acayip insanlara rol vereceðim;
Mahzun yüzlerle beyaz perdeler,
Gücenmiþ bir yaþamýn ortasýna dikilmiþ
Ýflah olmaz serseriler de olacak...
Görkemli ama köpükten tahtlar olacak yine
Sahipleri tüm yapmacýklýðýyla vücutlarýnýn
Dolduracaklar porselen ciðerlerine havayý,
Bir çocuk haykýrmayacak bu defa
Çýplaklýðýný kralýn...
Birgün bir düþ kurarsam eðer
Sahipsiz hiç bir ölüm olmayacak...
Ablukayý delip geçen bir yýðýnla;
Ýnce belli bardaðý özdeþ olacak diðerlerinin...
Hiç bir yaradýlýþ yadsýnmayacak;
Hiç bir iliþiði kalmayacak yeryüzünün acýlarla...
Bir gün bir düþ kurarsam eðer
Meteliðe kurþun atacaðým ben yine,
Bu kez vebali kalmayacak ama hayatýn...
Açlýðý talan edip, güneþe hamile
Sonsuz kadar filinta doðuracak analar...
Bir gün bir düþ kurarsam eðer
Örselenmiþ bir çocuðu yerden kaldýrýp,
Salyasýný omuzuna silen bir soylu yaþayacak...
Sinsi oyunlarda ebe olmayacak simalar,
Katran geceler kendini paralayacak yaþanmazlýðýndan...
Alný güneþten bozarmayacak insanýmýn...
Bir gün bir düþ kurarsam eðer
Sen hep ayný yaþýnda kalacaksýn...
Vakit pilini yitirmekten kýzgýn,
Ay gözlerinin gölgesinden küskün...
Sýnanmýþ bir sevi doðacak günümüze,
Gözlerimizi içeceðiz þatosunda karanlýðýn,
Ve ne zaman istersek,
O zaman koyacaðýz soluðun noktasýný...
Bir gün bir düþ kurarsam eðer,
SEN OYNAYACAKSIN BAÞROLÜNÜ GERÇEÐÝN...
Sosyal Medyada Paylaşın: