DÜŞMÜ..! GERÇEKMİ..!

Seviyorum dedim yar çok mu dedi,
Bir an aðzým dilim lâl oldu sandým.
Yüreðim herþeyden çok diyiverdi,
Sanki ölüm uykusundan uyandým..

Hayalmiydi neydi yoksa ki düþmü
Yüzümde beliren içten gülüþmü.
Gözde yaþ mutluluktan süzülüþmü,
Hiç durmadan gün boyunca aðladým.

Yýllar geldi geçti bir bir gözümden,
Hatýralar geçti kalp süzgecimden.
Kaç bin kez dökülmüþtü dilimden,
Sanki dün gibiydi yeniden andým.

Her þeyden çok derken dilim söylerdi,
Yüreðim and içer tastik ederdi.
Yürek dile söyle bekleme derdi,,
Ben o yar’e hiç riyakâr olmadým.

Ýçim baþka yüzüm baþka deðildi,
Seviyorum derken içim titrerdi.
Mevlam cemalinden melek gönderdi,
Sýdk ile sarýlýp hep sadýk kaldým..

Ahirim diyerek ilk göz aðrým yar,
Gezdim peþi sýra ben diyar diyar.
Herkes ateþ taþýr bende bir gül var,
Hem dünyamý hem ahretim kurtardým.

TÝRYAKÝ hep sevdi her bir þeyden çok,
Bir Allahým bir yar baþka kimsem yok.
Bakýþý bal tadý kirpikleri ok,
Baþkasýna kem göz ile bakmadým.

27 Aralýk 2012
00.43
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: