Neden söktün ki yürekten aşkı?

Baðýrdan kopmuþ çýlgýn bir yazý þiir oldu da gitti
Gökteki yýldýzlara ýþýk olsun diye
Bir veliye kul köle olmak varken
Söylesene
Neden ki bir deliye çarptý gönül

Vakti bir anda durduracak kadar derin
Bir sevgin yoksa
Sakýn ha yaklaþtýrma tenime tenini
Ýstemez tutma sakýn ellerimi
Atisi baþtan zayi

Çünkü buz tutturur gözyaþlarýmý
Kirpiklerine nispet olsun diye
Dillerim yapýþýr bir hýþýmla tutar sözleri
Git buradan dercesine
Bak aktý iþte ter tanelerim
Tertemiz mintanýma
Bu yoksa kurtuluþu muydu?
Yoksa korkularýmýn
Belki de bir çýrpýnmasýdýr o son anýn
Son nefesinde

Beni yoðururken kinler ve hasut duygular içinde
Körelmiþ baðýrlarýn da
Çiseleyip de duruyordu yaðmur
Kaldý mý ki bende yazýp da çizmek
Ne mümkün
Çalýnan sýcaklýðýyla dudak çeperimde seker izlerin
O ilk buluþma
Ýþte o anda sunmuþtum kalbimi
Senin o gül kokan baðrýna
Ayrýlýk dallarý tek tek kýrýlýrken kollarým da
Sendin kötü sýrt üstü düþen kaderden
Sakýn ha sakýn unutma

Savruk bir duanýn yer tutuþunu
Kim görmüþ ki
Son umutta
Secdeye baþ korken yaratana
Ellerini açsan da
Kanattýðýn ruhun bil ki son damlada
Nereden tutuþturuldu yüreðime bu ateþ
Yürek telim boþken
Gel de hadi bir bulda beni göreyim
Hadi utanma

Besleme yetiþtiði belli hislerinin
Bak iþte orda nefret tohumuyla titriyor
Kusup durma tüm abes kelimeleri üstüme
Ýstersen aç veya açmasan da olur
Göz pýnarlarý çaðlamaz can kanalýna
Çorak düþtü beden
Anlasana


Tek baþýna
Boþta kaldý ömür boyu verilen o sözler
Ölüp kaldýðýný ben bilmem
Nerde nasýl caný çýktýysa
Kim aðlar kim güler bilinmez de
Arabesk duygular çýnlarken
Yüzünden akan somurtun bin parça
Pamuk gibi yüreði ürkütmekte
Sakýn ha onu da korkutma

Kahrolasý duygularýn sanki bir duvar
Çýrpýnýyor adam gibi adamlar
Kadýnlýðýnýn cilvesini yalana katýk ederken
Bu ne aðýttýr böyle
Ses oldu köz tutmuþ yüreðime
Sakin olmalýyým
Ya sirke küpü delerse

Melekler silse bile kirin kalkmaz ki
Bebekler çalýntý sokaklarýnda koþarken
Sarmýþlar dört bir yanýmýzý
Organ mafyasý gibi kývrandýrýr sancýlar
Akýt gitsin yüreðinin pisliðini ki
Bitsin derim
Belki bir yerden bir sýcaklýk çýkar
Derman beklenen kalbe

Ne kýymetin ne tutkun kaldý
Kan çanaðý o bakýþlar da
Ya sal iplerini koyup gitsin
Ya da çek ellerini üstümden
Bir zincirle kazalarýn baðlanýp duruyor
Kurtuluþu olmayan tutkulara
Hadi frenlesene

Tut ki olmayan sevgiyi perçeminin uçlarýndan
Kelime bir tarak atayým ben
Koy ki Selvilere sultansýn sen
Tatlý tatlý okþarken
Korkuya mahkûm edildi sevgiler
Çýksýnlar diye mahpustan
Denize sevginin mayasý çalýndý bile masumlara

Sen anlaþýldý týlsýmlýsýn bu aþkta
Acýlara tümden gark olurken
Benim ruhum
Deðneðinin ucu söküp duruyor tutkularý
Dur da þöyle bir bakayým
O ilk yerinde
Geri tornistan yapacaðým
Bu aþk yerini sevmedi çünkü
Ben onu sil baþtan yeniden yazacaðým…




(28.12.2012) AZAP…





Sosyal Medyada Paylaşın: