GEÇ KALINMIŞ AYRILIK

Buz gibi hava çarpar suratýna suratýna
Anlayamazsýn kaybettiðin zamaný
Farkemezsin yitirdiðin gerçeði
Kaybedildiðini zannedersin
Kaybettiðini bilemezsin

Çünkü bencilsindir.
En karanlýk gecelerde, karanlýktan korksan bile
Yalnýzsýndýr.
Ve sen en güzel sabahlara bile yalnýz uyanýrsýn.
Beklenensindir, hatta en çok özlenen.
Kýymet bilmezsin.

Yorgun bir savaþçý zannedersin kendini,
Elinden geleni yaptýðýný düþünürsün,
Sýrtýný güvenle yaslarsýn koltuðuna,
Oysa iþitmiyordur kulaklarýn,
Görmüyordur gözlerin

Çünkü bencilsindir.
"Kaybetti beni." dersin.
Kaybetmediðini düþünür kendini rahatlatýrsýn.
Ama bir gün martýlarý duymak istersin,
Aþýk olduðun kadýnýn gözlerine bakmak istersin,
Yapamazsýn.

Çünkü gerçekten bitmiþtir.
Hatta sen kaybetmiþsindir.
Yediremezsin, saða sola saldýrýrsýn.
Gözlerin görür, kulaklarýn iþitir.
Ancak görecek göz, duyacak martý sesi yoktur.

Sen hep geç kalmýþsýndýr hayata,
Çünkü sen en adi bencilsidir.
O an kendini bile sevemezsin ve sevecek kimsen kalmamýþtýr.
Kendinin bile olmadýðý bir girdapta yalnýzsýndýr.
"Kaybettim dersin." haykýrýrsýn sesin çýkmaz.

Grurunu kenara itersin, tutarsýn kadýnýn kolundan
"Gitme!" dersin bu kez kadýn duymaz.
Önünde diz çökersin; bu kez kadýnýn gözleri görmez.
Bakmaz ardýna gider kadýn.

O an bilirsin, bilirsin ki bu kez gerçekten bitmiþtir.
Gidiþini izlersin, "Bir kez dönüp baksa..." dersin
Bakar kadýn.
Dudaklarýnýn arasýnda duymak istemediðin kelimeler
"Geç kalýnmýþ bir ayrýlýk bizimkisi." der.

Gider kadýn gecenin girdabýna, sensizliðin olduðu
Nefes alabileceði bir boþluða doðru.
Geç kalýnmýþ bir ayrýlýk bizimkisi,
Senin bencilliðinin benim çaresizliðimle buluþtuðu yerde.
Adý sevda olan bu yalancý hikaye.


Sosyal Medyada Paylaşın: