neydi sýðmayan daracýk hayatlarýmýza ellerimizde demlenen kelebeði neydi kaçamak bir sona zorlayan koparmak için sevmeleri öfkeyle þah damarýndan bu ciðerlerimizi emziren duman kýrpýðý üzmelerden sýyrýlmak adýna mutluluða yetmeyecek kadar zalim kýlan neydi zamaný...
hangi yara sarýldý hakkýyla koynumuzda penceremizde hangi gündü kaygýsýz aydýnlanan sýr perdeleri ardýnda kalan ayý arsýzca küstüren bunca bedeni kozasýnda sýkýþýkken yüzsüzce acýtan kana kana aðlatan o köhne sebeb neydi
sevmeye kuruluydu çürük etimiz her gelene yenilendi son bulmayan yeminlerimiz en kýymetlimize çatýldý an geldi kaþlar
yataðýmýzý buz dolduran o yýlka ayaz kendi içimizden esmedimi bedenimize kendi ellerimiz çekmedimi bedenimizden öfkeyi kusmadýkmý kinimizi kendi üzerimize
her yýldýz gölgemizden yüksünmedimi gözden kanlý yaþlar döküldüðünde düþmedik mi dizler üstüne biz kirletmedik mi bu dünyayý üstüne üstlük utançla her baþýmýz eðildiðinde en sevdiklerimiz çekmedimi ilmeðimizi
öfkeler dað olup patlarken günahlar eþiðinde dönüpte kendimize kösteklenmedik mi
ayaða kalktýðýmýz her kýsa an düþmedikmi kendi içerimize
yetmedimi hýrs kundaðýndaki çýkarlar týkanana kadar doyuran bu cüzzam kokulu günahlar zalimce kanatýlan bu dünyanýn irinli yaralarýna duadan merhem olma zamaný sizcede gelmedi mi...
GG...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.