Susturamadým dilimi ince iðne ile kuyu kazmadan, Ýlmek ilmek dokuyamadan da sevdayý Susturdum dudaklarýmý; Kanatmasýn diye Sözüyle yüreðini Ve Sustum. Yüreðim dopdoluyken Susturdum dudaklarýmý Bir iplik kadar güçlü deðilken ben. Sen susma, Tüketme sendeki caný; Kanatma dilini, Aðlatma ellerini; Yok oluþa sakla Aðýda yok olurken bedenim, Santim santim aðla. Bendeki can, Tende deðil bil; Ruhumda gör beni… Ruhumda. Asýrlar ötesinden, Ta ordan Tut al beni; Sor þu mezardaki kemik yýðýnýna. Kim yaþamýþ aþk ile, Kim yaþamýþ yalan ile Sor! Giden kim, Sor! Diyebilirse desin, Sýzlamadan iliði. Sor! Dokunma yüreðime, Gizledim onu En derine. Ýnler Sen diye can, Sen diye... Hadi Konuþ, Savurma beni Yerden yere! Canda can, Tende ten Ruhta eþ ol. Nerde olursan ol Duy Ve hisset Yokluðumda beni. N’olur Sen bari susturma Dudaklarýný Ben konuþamazken onca; Sen bari konuþtur Þu dilsiz bedenini.
SERAP ÖZALTUN 27 Kasým 2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.