YÜKSEKLİĞE
Ayaðým tutmasada yine patikalardayým
Ne gecem, ne de gündüzüm var
Yükseliyorum daðlarda göðe doðru
Arkama bakmadan, patikadan gidiyorum
Bir hedef koymuþum kendime
Adý yükselmektir göðe doðru
Korkak bir yürekle çýktým yola
Yükseldikçe cesurlaþýyor, aslan gibi
Ömür bitti...Bitmedi yollarým
Yine de gidiyorum yüksekliðe doðru
Yorgunum yürümeyecek kadar
Atýyorum son adýmý yüksekliðe
Son katmana yazacaktým adýmý
Ta ki ayaklarým tutmayan kadar
yazacaktým adýmýn son harflerini
Ta ki ellerim donuncaya kadar
Yeni bir ýþýk çýktý uzaklardan
Yaklaþtýkça ýsýtýyordu gür ýþýðýyla
Bir canlýlýk baþlamýþtý yeniden
Yazýyorum adýmýn son harflerini
Bitti dediðim, beden hala var
Filizlendi yeniden Yüksekliklerde
Artýk göklerdeyim bir yýldýz gibi
Iþýk veririm artýk patikalarýn yollarýna
Sende yüksel ey canýmdan öte olan
Býrak gece, gündüzün olmadan
Gel, gel Iþýk tutarým yollarýna
Kavuþ artýk ay ýþýðýnýn yýldýzýna
ABDULKADÝR OLGAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.