yaðmur sebepsiz deðildir
bulutlar gözlerinden havalanýr
pamuk yumaðý ellerin
göðsünde çifte kumrular
güvercinler yuvalanýr
sýcaklýðýyla gezinir yüreðil
o dað senin bu dað benim
yaðdýn iþte bir güz günü...
kaþýndan kirpiðinden
gözbebeðinin elâsýndan
ebr-u nisan ikliminde
tomurcuk güllerin hasýndan
saðdým ceylan bakýþlarýný,
doymadý suya toprak
bekle kara kýþlarýný
bekle kar akýþlarýný...
perdeleyince güneþi bulut
damarýmda ince ince soðuk
hiç bir kuþun
sebepsiz deðildir ölümü erken
dýþtan görünmez yara
içten içe
kurþun sýcaðýndayken dokunuþun
zehirler kanýmý kurþun...
þair aðlar; boynunda ilmeði aþkýn
yaprak solgun, yürek yorgun
rüzgâr soðuk, savrulur dal
ölmez isem nâr aðacým
aþkýn boynundadýr vebal,
uzarsa boyu sevdamýn
sebebsiz deðil gülde diken
ne kadar uzaða gidersen
o kadar köklenirsin içimde
sökemez yüreðimden seni hiç kimse...
Þaban AKTAÞ
17.10.1999