yedi rengin aydýnlýðýnda
beni bekleyen uðraþým belliydi
sonuçta epey zamandýr
boynu büküktü doðrusallýðýn
derman olacaktým güya
ama nerde
uykuya daldý mecburen
dünden kalan bütün hesaplarým
kapýlmýþým bir kere
demiri büken yellerin pençelerine
herkes anamý sorar
ayaklarýmdaki tozlarý uçursam
bilmem ki hangi çöllere
tabanlarýmda karasu
oysa
zevk ile yudumlanan çaylarý
gayet demli milletin
kýsacasý
bütün uyarýlar nafile mi nafile
iþte yine
bir taklaya daha þahidim
þaþýrmamak ne mümkün
balýklara özentisi var nicenin
sýnýrlarý zorlamak kýsýr bir döngü
aklý baþýndan seyyah garibimin
çoðu gitti, azý kaldý zorun
elbette
koç týrlamasý yankýlanýr haylazlarýn
ve
hiç þüphesiz
yorgunluktan sýzlayan bedenler aþikar
þimdi
bir teselli gýdýklýyor duygularýmý
yarýna dair kaygýlara çareyi bulur hüner
zaten
sabahlarýn hayrýný çok sever düþünenler
26.12.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.