Koca bir yaz geçti,devirdik uzunca sýcak günleri.
Epeydir evin penceresine yanaklarýmý dayayýp seyre kalmýyorum..
Gökyüzünü...
yeni yeni cesaret ediyorum..
Pencereden bakmayý.
Sokaðýn suratý asýk,hava puslu.
Köþe baþýnda soðuða aldýrmadan
Birbirine sokuluyor iþsizler.
Kimi zaman kahve köþelerinde,cami avlusunda,kilise çanlarýnýn gölgesinde..
Ve sonra yuzumu kendime çeviyorum
Yorgun ve uykusuz uzun yol þöförlerinin yaktýðý cigaraya benzetiyoýrum...
yalnýzlýðýmý..
Bildiðim bir þey var
Burda saðanak altýnda iþten dönenler yorgun..
Bir dað sesizliðinde kuþlar havalanýrken
Butun sevgililer bir eski zaman hummasýyla
Butun sevgiler ilk göz aðrýsý,gitmiþler en uzak denizlerden öteye...
Sokaðýmýzýn kadýnlarý mutsuz,erkekleri umutsuz...
Bense bir haydut gibi bir yuruyuþe katýlýr gibi geziniyorum..
Geleceðimin avlusunda.
Odamý özledim...yataðýmý..
Dostlarýmý unuturdu bana acýlar.
Butun þehirler gibi bu þehirde hýrpaladý beni..
Sokaðýmda ,ülkemde yabancý gibiyim
Üzgünüm size benzeyemediðim için..
Görurken polis tokatýnýn üst üste patladýðý tinerci çocuðun..
Yüzü mosmor olduðunda,sustuðum için üzgünüm.
Ýsyanlardayým sýðmadým sýðamadým hüznüme..
Çýðlýða dönüþürken umutlarým,
Orta yerinde kaldýðým için cinayetimin..
Mutsuzluk için üzgünüm sevgilim..
Biliyormusun çiçeksiz evlerin erkekleri suskun olurmuþ..
Ama bak sevgili YAZ BÝTÝ...
Bitmeyen þeyler kaldý geride.kavgamýz ..ayrýlýðýmýzdan arta kalan kýrgýnlýklarýmýz..
Ve can alýcý yalnýzlýk..
Ah birde kaygýlarým..
Mesala ne yapýyor kimbilir þimdi nerede? mutlu mu?
Kimsesiz çocuklar gibi aðladýðýmý biliyormu?
Bilmem belkide yeni bir þehirde,yeni bir hayata karþýlaþýversek.
Günün birinde hiç beklemezken...
Kýr düþmemiþken henüz benim saçlarýma..
Tüketmemiþken ömrümüzü..
Ne olur çýkýversen yeni bir ülkede..bir köy düðününde..herhangi bir yerde..
BÝRDEN KARÞIMA..
Herþeyimsin benim;gençliðim,çocukluðum,geçmiþim geleceðim..
Sevgili sen güzelsin gerçekten..
Hayel iþte üç çocuðumuz olmalýydý..
Ýki katlý bahçeli pembe bir evimiz..
..gerçi koca bir yaz bitti..
BÝTTÝ..
BÝTTÝ..
BÝTTÝ..
Bir köyun boþaltýlmasý ....
Kocaman bir beton yýðýný gibi kalakaldým þehrin orta yerinde..
yaz bitti
Yaz bitti
Yaz bitti
Kadýnlarda ýslýk çalar..
Eskimiþ aþkla yatarlar..
Duygular çoðaldýkça anýlar silikleþir.
Deprem düþer canýmýn tenhalýðýna..
Gün gelir acýlar unutulur ten soður..
Duygular hayeller unutulur.
YAZ BÝÝTÝ KIÞ GELDÝ..
Kar dinmek bilmiyor dýþarda..
ÇOCUKLUÐUMDAN HÝÇ AYRILMAYACAK KADAR YAÞLANDIM...
O GÝTTÝ.. BEN BÝTTÝM...
................VE YAZ BÝTTÝ.......BARAN ÖMER.......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.