Ýçimde yerleþmiþ bir kýrýk ayna
Daim yamuk, yumuk gösterir beni.
Þerrinden el aman deyip inlerim
Bana, beyaz pamuk gösterir beni.
Bir hayýr’a varsa, tutar elimi
Yalanda, dolanda çözer dilimi
Mahcup eder fena büker belimi
Kadim dosta yamuk gösterir beni.
Olmayan hüneri sýrtýma yamar
Bedenimi sarmýþ þer kýlcal damar
Biraz doðrulunca vurur bir þamar
Ekþi, acý, koruk gösterir beni.
Güzel amelime çöker kir gibi
Göremem içimde meçhul sýr gibi
Benliðimde gezer koca týr gibi
Ýçi ardak tomruk gösterir beni.
Söküp atmam muhal son nefes dâhil
Ne versem, ben hala yanýnda bahil
Çokbilmiþ, ukala, kopkoyu cahil
Olduðundan çürük gösterir beni.
Yerleþmiþ anlýma otaðýn kurmuþ
Bütün benliðime pranga vurmuþ
Ancak nur, feyizle usluca durmuþ
Ýlk fýrsatta kütük gösterir beni.
O kýrýk aynayý tamir ne mümkün
Mutmain makamda tek bulur sükûn
Kavgam hep geçiyor onunla yekûn
Olduðunca börtük gösterir beni…
Salih Yýldýz…25.12.2012
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.