Yüksek duvarlar ardýnda
Aðlamak istedim koynunda gecelerin.
Birkaç hece düþtü aklýma kelimeye dönüþtü
Benim istediðim "Senin omuzun."
Sen yankýlandýn duvarlarda.
Sonra
Yine bana döndün.
Biliyorum yaþanmýþlýklarýmdan
Zaman hiçbirþeyi kollamiyor
Getirmiyor geriye hayalini kurduðun geçmiþin
Yada gelecekle ilgili rüyalarýný.
Vahim ...!
Diye düþündüðüm anlarýn kahramaný oluyorsun Sen.
Ve Beni büyüttüðün yüreðinin cennet kapýlarý
Açýldýkça içine giriyorum yavaþ yavaþ Dünyanýn.
Kahraman
Adam
Sen Ve Hayat..
Ýkinci bir þans denilen meret
Büyük bir karadeliðe direnen toz tanesi gibidir.
Ne kadar inkâr etsem
Hayat ellerime yeni doðmuþ bir þans daha býrakýp
Rûh-i halime bakýyor.
O þans Sensin sevgilim !...
Ve ben ilk kez bu kadar anaç oluyorum ellerimle.
ilk kez sevgi kutsallýðýnýn
Râhmime düþmesini gönülden istiyorum.
Ömür
Adam
Sen Ve Rahîm..
Ben huzurlu ölüyorum
Biz olmaya baþlarken sonsuz aþkla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.