Ýçimizde uzayan yollar var, yalnýz yürümeyi de öðrenebilmeli artýk. her bahar, bir kýþ yolculuðuna uzanýr her dudak kývrýmýnda toplumlaþýrsýn.. aldýðýn nefesi, toplum alýr sen deðil. toplum sana yaðmur gibi yaðar, senin için "dolu"
kapanan aðýzlarda, kocaman bir sessizlik, kocaman bir hayat, kocaman yalnýzlýk. mutluluk, bir sigara daha içmek gibi düþünülse de, huzur dediðimiz, þimdilerde akciðer kanseri. Sosyal Medyada Paylaşın:
kırrıko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.