BANA GEL Kİ GÜLEYİM
BANA GEL KÝ GÜLEYÝM
Sevda hasretiyle gözüm nemledi
Gecenin fecrinde söz düðümlendi
Nur þafaðýmla aþkýn demlendi
Gülmedi yüreðim; gel ki güleyim.
Sormazlar halimi ne hallerdeyim
Taþlý patikalar toz yollardayým
Dünlerim kaybolmuþ bu günlerdeyim
Gülmedi yüreðim; gel ki güleyim.
Ömrümü, gönlümü ben sana verdim
Senle kalmak için geceyi derdim
Geçeceðin yere sinemi serdim
Gülmedi yüreðim; gel ki güleyim.
Alevden mi yoksa, nur mu nefesin?
Hayalin bendedir, haz olur sesin
Þerlerden koruyan melek sen misin?
Gülmedi yüreðim; gel ki güleyim.
Yanýmdan geçenler deli biliyor
Sinemdeki sevdan seni diliyor
Giderken ardýndan kalbim geliyor
Gülmedi yüreðim; gel ki güleyim.
Sensiz biçareyim ruhum tuzakta
Nefesim daralýr senden uzakta
Selamsýz býrakma, bana kýzýpta
Gülmedi yüreðim; gel ki güleyim.
Kadir Durak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.