Bin Şiir Ölüyor İçimde

Aylardan Aralýk
Aralýk býraktým gönül kapýmý
Bir zamanlar sýzdýðýn aralýktan çýk git diye
Gitmiyorsun
Gitmediðin gibi
Kara bulutlarýný býrakýyorsun gözlerime
Senli günlerin kapýsýný aralýyorum
Çamurlu yüzüyle bir çocuk gibi aðlýyor anýlar
Uzansam gözyaþlarý donuyor elimde
Sýrtýmý dönüp gitsem
Peþimden koþuyor hüzünler


Þahlanan bir attý sevdan yüreðimde
Þimdi bir bacaðý kýrýk can çekiþiyor
Kucaklasam ölme diye
Yüreðime kan sýzýyor
Vursam bir kurþunla
Gözlerimin önünden gitmeyecek ölümün
Kaçýyorum


Açýyorum hatýra defterimi
Hangi þiirin kapýsýný aralasam
Yine sen çýkýyorsun karþýma
"Ne çok þiir yazmýþým sevdama" diyorum
Gözlerime hiç yazmadýðýn þiir geliyor aklýma
Aðlýyorum


Gönlüme ferahlýk vermeye çalýþýyorum
"Hangi gün güldürdü ki yüzünü"
"Hangi zor anýnda yanýndaydý ki"
Kaptanlýk koltuðunu verdiðin sevda gemini
Ýlk terk eden o deðil miydi su alýrken
Beynime üþüþüyor yine kötülüklerin
Atýyorum kendimi þehrin sokaklarýna
Orda da peþimi býrakmýyor anýlar
Senin ayak izlerine dokunuyor ayaklarým
Yýkýlýyor bu þehir üstüme
Altýnda kalýyorum anýlar enkazýnýn


Öfkeyle çýkarýyorum üzerine giydirdiðim baharý
Zemheri ayazýna terk ediyorum kara yüreðini
Ne zaman seni terk etse düþüncelerim
Bir þiir çaðýrýyor beni sessizce
Ne zaman alsam kalemi elime
Bin þiir ölüyor içimde...


Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN)



Sosyal Medyada Paylaşın: