Gelen çok, aydýnlýk ufuklarda Bulutlar çökünce coðrafyaya Gidenler Ardýnda kalan izler Kimi; aðýt olacak türden acýdan katmer Kimisi; tebessüm olur dudakta ki sevgili
Ve temelli göçenler Ardýnda tatlý bir aný Kýþ uykusunda kalan duygular Baþka bahara kalan umut Ah! kuþ olmak varmýþ ömrü kýsa olsada Yaþayarak özgürce insan gibi Maviliklerden topraða usulca süzülen…
Ve kulaklarý saðýr eden bir suskunluk Sebepsiz burulmalar Göðüs kafesinde çýrpýnan kuþun kanadýnda Ne olurdu? Sebepsiz, koþulsuz, sevgili adý alanlar Sevgiyi hak etselerdi her damlasýnda helalinden Yaþanýr olsaydý þu kýsacýk ömürde Her þey! Bir avuç toprak olmadan önce…
Ve sonunda; mahþeri kalabalýkta yalnýzlýk Us da; vefa fakiri zavallýlar Yudum, yudum içilirler zakkum tadýnda Bir gülün zerafetinde kalamazmýydý acaba gül kýlýklý dikenler Hey gidi insanlar, insancýklar Kimi kaþlarýn çatýlmasýna vesile Kimileri ise dudaklardan sarkan tebessümde gonca gül…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Moran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.