NE FARK EDER Kİ
Kullar, kullarýn sýrtýna hiç durmadan biniyorsa,
Vicdanlardaki hak, adalet susmuþ, siniyorsa,
Hep, çaresizler, zayýflar ezilmiþlerse sonuçta,
Ne fark eder ki, ezilen, kadýn yâda erkek olsa!
“Kulum” diyor, kadýna da, erkeðe de ayýrmadan!
“Hesap soracaðým diyor, hiç kimseyi kayýrmadan!”
Kullar, eziyor bir birini, acýmadan, durmadan!
Ne fark eder ki, ezilen, kadýn yâda erkek olsa!
Allah’ýn ayrý tutmadýðýný, kullar ayýrmakta!
Zulme uðrayan zavallýlar, bayýlýp, ayýlmakta!
Zalim zalimi, kötü kötüyü hemen kayýrmakta!
Ne fark eder ki, ezilen, kadýn yâda erkek olsa!
Ýnsan insandýr, marifet gerçekten insan olmakta…
Sonuçta, kadýn- erkek, herkesi ana doðurmakta…
Eþit olan, eþit olduðuna haksýzlýk yapmakta!
Ne fark eder ki, ezilen, kadýn yâda erkek olsa!
Atam derdi “Bu dünyanýn üstü varsa altýda var.
Hak, zayi olmaz; hak sahibi, hakkýný orda arar!”
Ezilenler, bir gün yüce divanda hakkýný sorar!
Ne fark eder ki, ezilen, kadýn yâda erkek olsa!
Yükselim derki, marifet bunlardan ibret almakta!
Ezmeden, ezilmeden, insanca, hakça yaþamakta!
Bir yerde insanlýk yoktur, orada ezilen varsa!
Ne fark eder ki, ezilen, kadýn yâda erkek olsa!
22.12.12 / Mustafa YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.