KÖŞE BUCAK
Güneþ doðuyor Ýstanbul’un üzerine,
Iþýldýyor erguvanlar,
Ýstanbul gülümsüyor.
Köprü yavaþça geriliyor, gözlerini ovalýyor,
Ve gelecek misafirleri için hazýrlýyor kendini,
Dalgalar çarpýyor kýz kulesine...
Uykusunu alamayan Kýz Kulesi ayýlýyor birden .
Beylerbeyi Sarayý açýyor tüm kapýlarýný
Hakanlarýna, sultanlarýna,
Hala hatýrlanmayý, beðenilmeyi umarak.
Sabahýn bu erken saatinde baþlamýþ Ayasofya,
Askerlik anýlarýný anlatmaya.
Topkapý Sarayý yine kapanýyor içine,
Korumak için en kýymetlilerini.
Sultan Ahmet almýþ eline simidini, çayýný kahvaltý yapýyor,
Ve Ortaköy vermiyor kimselere kumpirinin tarifini.
Rumeli Hisarý yine çekiþiyor Sarýyer ile,
Övüyor da övüyor kendini.
Emirgan laleleriyle fotoðraf çektiriyor.
Galata, paylaþýyor balýk ekmeðini martýlarla.
Kuzguncukla Bostancý kaptýrmýþ kendini tavlaya.
Moda süslenmiþ püslenmiþ aðýrlýyor sevgilileri...
Kanlýca almýþ eline yoðurdunu kaþýklýyor da kaþýklýyor,
Çengelköy azýcýk almaya çalýþýyor da paylaþmýyor.
Kalkan trenlerin ardýndan el sallýyor Sirkeci.
Ve kucaklýyor, sonunda kavuþtuðu yarini Esenler.
Fayton sesleri geliyor Adalar’dan.
Elinde bastonuyla gezinirken Gülhane,
Anýmsýyor ceviz aðaçlarýný,
Ýç çekiyor kederli kederli.
Eminönü çok içten okuyor ezanýný.
Küçük Çamlýca’nýn arkasýndan beliriyor ay.
Ay düþüyor Ýstanbul’un üzerine.
Fatih Sultan Mehmet’in sesi duyuluyor,
Son tren varýnca Haydarpaþa’ya,
Önce Anadolu Hisarý Kapýyor gözlerini,
Sonra Ýstanbul...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.