kordan esaret yalamýþ iki asi bilek çýplak ayaklý köy çocuklarý titrekliðinde yalýn ve saydam iki cümle sonra bir kendini oyalayýþ murada erdiren kerevetler yasaklý paslý bir intihar taburesi gibi soðuk...
gece yalana açmýþ yetim yýldýzlarýný
ay; kendini yakamoza yasaklamýþ
kandýrýyorum kendimi kalbimi terbiye etmek ne de güç bilsen...
*iyi þeylerde olacak*** diyorum
yarým yamalak karalanmýþ çalýntý bir nüshada satýr aralarým aðzýna kadar gam,adýn zulamda
garipsi bir keleþe döneceðim yüzümü vurduracaðým hakkým olmayan yanýmý bile isteye
göreceksin ölmeyeceðim...
zamanýn kýrbaç gölgesinde içerden seveceðim birazda seni karanlýkta bekleyeceðim baþa geleni sefil hayatýmda bir ben zarar göreceðim
beni göremeyen sen sessiz yaþlanacaksýn gökkuþaðýmý kuruma bulayan bu sessiz kumsalda tek baþýma parçalayacaðým adýmlarýmý þehrime kar yaðacak sen hep kendi þehrinin yaðmurunda ýslanacaksýn
hazýr mýsýn benim gidiþlerime
dokunmayacaðým adýna, kokuna,sevdana azad olmayan canýma
yine ölmeyeceðim ben belimde rüzgar dalga tutacak saçlarýmda ayrýlýk kokusu
kendime döneceðim kaçtýkça avuçlarým parça parça içlerinde kan