HASTANENİN ALT KATI
Sürekli topum düþüyor,merdivenlerden
Hastanenin alt katýna
Küçük cam açýk kalmýþ
Soyunuyor koca memeli hademe Sakine
Bütün çocuklar üst üste görmek için
Metin dayanamayýp gülünce,kaçýþýyor mahallenin çocuklarý
Sakine avaz avaz sinir içinde
Timur siz de öyle olacaksýnýz kýzsýnýz diyor büyüyünce
Yüzünde pis bir gülümseme
Jale herkes annesine benzer derken savunmasýnda
Yüzünde gurur ve bir rahatlama
Gözler Aynur a dönünce,Aynur çaresiz aðlamalarda
Sürekli topum düþüyor,merdivenlerden
Hastanenin alt katýna
Ve bir asansör iniyor rüyalarýmda
Dört diyorum dört dört dört binlerce defa
Dinlemiyor ,iniyor illa sýfýra
Ýþte ölülerin konduðu oda
Koþar adým annemi arýyorum
Koþar adým bütün ölüler arkamda
Saçlarýmý örüyor annem,ben okula gidiyorum
Yine o odanýn yanýndan koþarak
Kalbim çýkacak gibi yerinden,mecburum ama
Her yerde o odayý düþünüyorum ,her an ,her saat
Görmek isteyince annemi
Yanýndan geçmek zorunda olduðum oda sanki çagýrýyor beni
Annem yakýn iki adým
Ama annem çok uzak bana
( ANNEM SAÐLIKÇI OLDUÐU ÝÇÝN ÇOCUKLUÐUM HASTANE LOJMANLARINDA GEÇTÝ ANNEME GÝTMEK ÝÇÝN ÇEKMEK ZORUNDA OLDUÐUM KORKULARIM VARDI ONLARIN ANISINA VE ARKADAÞLARIMA)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.