Sevdim Seni
Ben seni zifiri karanlýðý aydýnlatan
Titrek bir mum ýþýðýný sever gibi sevdim
Bir uçurumun tam ucunda
Ölmekle yaþamak arasýndaki arafta beklerken
Bir bebek eli yumuþaklýðýnda
Tenimi okþayan meltem gibi sevdim
Herþeye,herkese
Leylaya ve Mecnuna
Keremle Aslýya
Ve bütün efsane aþklara inat
Bir ölümlük degil
Bin ömürlük sevdim seni
Ben seni ne kýrmýzýda ne mavide ne yeþilde
Ne de siyahta ya da beyazda sevdim
Ben seni sadece gözlerinin renginde sevdim
Ben seni geceyle gündüzün vuslatýnda
Alaca karanlýðýn en alacasýnda sevdim
Ben sana sevgili olmayi deðil
Yaðmur yüklü bir bulut olup
Sadece senin için yaðmayý sevdim
Bir yaz sabahý daha aðarmadan tan yeri
Cýplak ayak dolaþýrken kumlarda
Ayaklarýma dolanan dalgalarýn köpüðünde
Baþýmýn üstünde dolaþan martýlarýn
Ýsyankar cýðlýklarýnda sevdim seni
Iþýða koþan pervaneler gibi
Koþtum sana yalýn ayak
Paramparça olmuþ umutlar kesti ayaklarýmý
Ben kanayan yaralarýmda sevdim seni
Uzun bir yoldan gelmiþ
Yorgun ve bitkin kara bir tren gibi
Yanaþýrken son bir gayretle
Benim kadar yorgun ve bitkin perona
Ardýmda býraktýðým gri dumanlarda sevdim seni
Katran karasý bir gecede
Kaybetmiþken yolumu
Korkmuþken ürkmüþken küçük bir çocuk gibi
Korkma ben burdayým diye seslenen ses gibi sevdim seni
Çocukluðumdan kalma bir aný hatýrladýðýmda
Yüzümde beliren o hýnzýr tebessüm gibi
Sen her aklýma geliþinde
Gözlerimde beliren o çocuksu bakýþ gibi sevdim seni
Velhasýl-ý kelam sevdim seni
sana raðmen
Sen olmadan da yokluðunda da sevdim ben seni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.