Dudaklarında Yaşayıp Gözlerinde Ölmeliyim

rastgele tepeleme sokuþturmalýyým gardolaba günahlarýmý
masum günahlarýnýn üzerine yýðýlýp kalmalýyým cehennemlik ayýplarýmla
seviþmeli hayallerimiz zenci ellerle alev alev tenlerimiz yanmalý
nefeslerimiz birleþmeli kuytuda hayvani hýrýltýlarla ve bin yýllýk açlýkla
senin üzerinde yasak kokun olmalýyým bin bir aktariye karýþýmý...

gözlerine düþürmeliyim gözlerimin gölgesini soluklanabileceðin
zümrüt yeþili renginde olmalý bildiðin bütün deðerli madenlerin
gözlerimden sana tek taþ zümrüt yüzük sunmalýyým diz çöküp önünde
vadettiðim hazinelere varmak için kalbimi koparmalýsýn hoyratça ellerinle
rosa dudaklarýnda dudaklarýmýn asýrlýk tadý kalmalý mahzenlerde saklý
yýllar tadýný unutturmamalý seviþmelerimizi ve yumuþak sakallarýmý
estirmemelisin borayý bensiz üstüne...

gözlerim boþ bakmalý, retinamýn renkleri uçmuþ gidiþinden sessizce
gülümsemem emanet kalmalý saçlarýnda yine benden gidiþinde
geri döndüðünde gülebilmeliyim ancak yaþattýðýn binbir gece masallarýnýn içinde
kýsa ama dev bir romanýmýz olmalý sýðmayan iskenderiye kütüphanesine;
’özlemlerin kapýda kucaklaþtýðý ve selamlaþmadan sýrýlsýklam seviþtiðimiz giriþte
ayrýlýðýn giderken el salladýðý’ bir sayfalýk romanýmýz kýrmýzý mum mühürlü siyah kaplý
arkandan kovalar dolusu gözyaþýmla yýkamalýyým bastýðýn yerleri
’yolun açýk olsun sular gibi git ki tekrar gelebilesin’ diye...

kalbine giden damarlarýnda kaybolmaktan korkmalýyým
karanlýk gece korkularýmdan þarkýlar besteleyip adýna mýrýldanmalýyým
ve seninle yýldýzlarý bir bana bin sana eþit paylaþmalýyým
kavga etmeliyiz hep parlak yýldýzlarý kendine seçtin diye
dolunaydaki gülümsemeni paylaþmam bilesin kimseyle
benden gidip samanyolundan sana binlerce yýldýz toplamamý istemelisin
kapris yapmalýsýn ben bunlarý beðenmedim yenilerini git topla diye
tekrar sonsuzluða asýlýp sallanmalýyým bir yýldýzdan diðerine
sonra seviþmeliyiz terasta yýldýzlardan utanmadan
ýsýr omzumdan ki bir duyan olmasýn sadece yýldýzlar þahit olmalý tepemizde
çýðlýklarýn yankýlanmalý tek duvar evimizde, tutkularýmýz boðulmalý terimizde
ayaklarým yerden kesilmiþ zaten a þ k ý m d a n...ö l ü r k e n...g ö ð s ü n d e...

gül bahçesi dudaklarýnda ahududu yetiþtirmelisin
öperken dikenlerin batmalý, kanlý öpüþmeliyiz,
ahududu damlalarýný dudak kývrýmýmdan emmelisin
boynuma küçük ýsýrýklý zehirli hamleler etmelisin
ýlýk nefesinle þah damarýmý tehdit etmelisin
ve þah damarýma þah çekmelisin kalenle
köþeye sýkýþtýrmalýsýn duygularýmý biçare
kalemi düþürmelisin gözlerinle anlattýðýn þiirlerinle
beyaz atýmý sürmeliyim, þaha kaldýrýp önüne
kederlerin duvarlarýndan döküldüðü kalenden çekip almalýyým seni
atýmýn arkasýna atýp seni piyonlarýnýn üzerinden atlamalýyýz, sýký sarýlmalýsýn belime
siyah beyaz damalý çapraz hüzünlerinden koparýp köklerini
zümrüt-ü anka kuþlarýnýn omzuna konacaðý ormanýma götürmeliyim
nehir kenarýndan özgür atlarýn dörtnala koþtuðu
gözlerinin alabildiði ovalarda koþmalý asaletin özgürce...

kovuðunda sabahlamalýyýz deli ormanýmýzýn aþk ateþimizin için için yandýðý
ruhumun zifirini cigaraya sarýp, göðsünden içine çekmelisin kalbimin yanýþýný
sekoya aðacýnýn bulutlarýný öpen kollarýnda gün batýmýna el sallamalýyýz çýplak
ellerini uzatsa da gam, pamuk helvasý bulutlar üzerinde olmalýyýz ulaþýlamayacak
bastýðýmýz her dal dudaklarýnýn tadý kývamýnda þekerden yapýlmýþ olmalý
her zerresinde sen olmalýsýn yýldýzlardan yorgan bulutlarýndan yastýk ormanýmýzýn...

seviþmeliyiz orkidelerden yataðýmýzda
ateþimizin korundan çarþaflar tutuþmalý
volkanlar tetiklenmeli kasýlmalarýmýzda
seviþmemizden durgun nehirler taþmalý...

ruhum ruhunu binbir gece masallarýna kaçýrmalý
ruhun ruhuma sahilde deniz meltemiyle kaçmalý
gözlerimde ruhunu demlendirmeliyim
kývamý gelince almalýyým nar çiçeðimi aðustos bitiminde
gel dediðinde gelip
git dediðinde artýk gitmemeliyim
dudaklarýnda yaþayýp
gözlerinde ölmeliyim....

29/06/2007 Bodrum

Sosyal Medyada Paylaşın: