Bir hayat yine sonbaharýný yaþýyor Sen gittin gideli hasret çekiyor Kalp yakýyor ayrýlýklar Coþkuyla sevda yaþarken Acýlar kapýmda kol geziyor
Sonbahar yapraklarý gibi Dökülüyor, Savruluyor, Uçuyor darmadagin
Senden gelen ne varsa Ýsyan etmem, Kahýr etmem Uzak ufuklar gibisin Dogmayan gün , Dogmayan güneþ hayatýmda Karanlýk ve acý yüzü sevdamýn
Hayat zaten öyle degilmidir Seversin kaybolur, Kaçarsýn kovalar Avuçlarýndan akýp giden sumisali
Yorgun gönül kalýr Bu gözler ise çöker bedende Herþeye raðmen nefes alýrsýn Farkýna bile varmadan hayatýn Anlamýný yitirir zaman Güneþ dogmaz olur Gün aydýnlanmaz
Sabahlar soguk ve karanlýk Kucak açacak bir sevgi kalmaz Kapanýr tüm yürek kapýlarý Ne kalýr geriye Umutsuzluklardan baþka Manasýz bakýþlarla konuþmak yersiz Geriye kalan Boþ dünya da boþ sayfalar gibi Anlamsiz !
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dogan Gun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.