her akþam derdimi dinleyen
taþlar bile
dile gelecek efkarýmdan
iþte yine
zamansýz solmuþ yapraðýn edasýyla
bol cemreli mevsimin orta yerindeyim
gel gör ki
hatýralarýmdaki hasretlik huzur vermiyor
dalýp gidiyorum ufuklara
bir sis perdesi çöküyor daðlarýma
öyle gücüme gidiyor ki þu ana dönmek
öyle zor ki anlatamam
ne acý kendime gelmek
seyyah olduðum o kalbinden
nihayet
kalemin gölgesi yalpalýyor
harfler birbirine giriyor üzüntümden
baykuþ sesleri bir kýrbaç
yalnýzlýðýma aðlýyor þu garip geceler
bir elimde mazi, diðerinde hayaller
uzanýp yýldýzlara kadar
bir þans daha istiyorum talihimden
19.12.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.