KARALAR BENİ
Üstüme hüzünle doðarsa güneþ
Karanlýkta izler, yaralar beni.
Yokuþlar neyse de yorarsa eniþ
Yürünmeyen düzler, yorarlar beni.
Herkes dürüst ol der olmak istemez
Doðru tartýp versen almak istemez
Çayý göle salsam salmak istemez
Kýþtan önce güzler, sýralar beni.
Filistin, Irak’ým derin inliyor
Toplandý Yahudi serin dinliyor
Uzayda uydusu hemen anlýyor
Dua etmez bizler, daralar beni.
Meyveyi vermeden kýrýldý dallar
Ýçi bozuk olan örtündü þallar
Göz açýp yummadan geçiyor yýllar
Yerin bulmaz sözler, paralar beni.
Çeteler birleþti hayat deminde
Saniye geçmiyor huzur, eminde
Yaþýyor insanlar kaygan zeminde
Dost sandýðým yüzler, bereler beni.
Selâm versem ebat ölçüp biçerler
Ýþ düþmeyecekse dönüp geçerler
Çay söylese rüþvet diye içerler
Anlam örtük gizler, pireler beni.
Doðrular kiþiye göre deðiþik,
Çýkarlar uðruna beller eðiþik,
Dursunî deðiþmez özden baðýþýk,
Bakar görmez gözler, karalar beni.
– 02/04/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.