PİRİMİZ ALİ

Çocuklarýn ilki Ýslâm’a giren
Nesli bize gelen, pirimiz Ali.
Yolu þaþýraný yoluna deren
Aþký kalpler delen, farýmýz Ali.

Peygamberin sadýk ömür yoldaþý
Ýslâm’ý anlatan daim koldaþý
Onu gören gözler açýk fal taþý
Zülfikar’la kesen, erimiz Ali.

Heybetinden zalim görse korkardý
Kýlýcýndan kâfir kaný sarkardý
Kendisi gelmeden düþman ürkerdi
Yüzün kalp de desen, narýmýz Ali.

En güzel sancaktar hep sen öndeydin
Bedir, Uhut, Hendek, þu Hayber’deydin
Fýkýh, Tefsir, Hadis üstadý, beydin
Musa’ya Harun’dun, surumuz Ali.

Hasan’la, Hüseyin soyundan kaldý
Peygamberin nesli bugüne geldi
Kâfirin hançeri kalbini deldi
Küfe’de vuruldun, yârimiz Ali.

On cennetlik kulda adý sýralý
Küfe’de þehitti yürek yaralý
Düþmanlara karþý sözü naralý
Bizimde var mýdýr, yerimiz Ali?

Dördüncü halife göreve geldi
Daðýnýk Müslüman biatý bildi
Çýkan kargaþayý kökünden sildi
Dursunî sendedir, kârýmýz Ali.

– 01/04/2007


Sosyal Medyada Paylaşın: