MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yok Kadar Çok Aşkta Aşk Var... Aşk Yok...
Zeki YÜNCÜOĞLU

Yok Kadar Çok Aşkta Aşk Var... Aşk Yok...



1.



Söze nereden baþlasam diye düþünürken ben halâ

kendiliðinden ilmeklenecek duygu yüklü kelimelerim

mýsralar tek tek vurulup düþen kuþlarýn saðýr çýðlýðýnca

Maviye hasret kýrmýzýlarýn yaðmurlarýnda sýrýlsýklam olacak,

Biliyorum…



2.



Dünler vardý…

hafýzamda silik izleri kalan dünler….

Bu günlerim gibi…

yarýnlarýma gölgesi düþen, dün olacak bu günler…

Yarýnlar… ama ya yarýnlar?

Bu günlerim den umuda umutsuz yarýnlar

Gölgelerimin düþtüðü belli belirsiz,

gölgelerde gölge yarýnlar…

Gölgelerimin gölgesiz derinliðinde ise bir ben,

yalnýz ben kimsesiz bensiz bir ben

Yürek öksüz, aðýtlý bir sevda öyküsüyüm öyküsüz

Gölge gölge öylesine yetim

Ve ben arzularýn yanar daðýnda

Ömrümün ellerini uzatmýþ yýldýzlara

Masmavi toz zerrelerinden salýncaklar kuruyorum.

Karanlýðýnda boþluðumun sallanýp;

Sallanýp Sallanýp…

Ve belki de …

Belkisiz belkilerle belki de

………. Niyetindeyim..

Sonra kanadý kýrýk kuslarýn notasýyla

son bir türkü dolayýp dilime

belkisiz bu son seferde

sessiz bir selam vermek kimsesizliðe.



3.



Varlarým var,

Varlarým yokla var arasýnda

Varlarým var

varlýðýmýn yok hallerinden bihaber

Varlar varlarým…



4.



Mektuplar yazýlýyor

Mektuplar kelimesiz cümlesiz

Mektuplar yazýlýyor adressiz

Mektuplar; yüreklerin yazdýgý

sevda yüklü yürekler yüreksiz

kimleri kimsesiz,dilekleri dileksiz

Mektuplar yazýlýyor mürekkepsiz,

Nektuplar kalemsiz..

Mektuplar...



5.



Kadýnlar aðlýyor

Adamlar yanýyor

Çocuklar bunamýþ ihtiyarlar kadar

Bin yýl yaþamýþ ama hiç doðmamýþ gibi anýsýz

Çocuklar mutsuz umarsýz….



6.



Arsýz arzularýn, insafsýz ihtiraslarýn

Karanlýk sarnýçsýz cadý kuyularý

O kuyulardan kuyulara

Ýþte o kuyulardan kuyulara

Akseden yüreðim

O kuyular da o kuyulara isyanla

Haykýran sesim var…



Ömrümün ömründe þimdi maviye düþmüþ

Hazanla zemheri arasý kýpkýzýl bir çaðdayým

Yani ey yüreðimin yüreði anla ki

Yani soluksuz kalmýþ bir balýðýn solungacýnda

Yani onun takýlýp kaldýðý

Yani çýrpýnmalarýn çare olmadýðý

Yani zalim kader örgülü bir aðdayým



7.



Elime fýrçalarýný alýp umudun

Önce hasretin kara rengini

Sonra yüreklere düþmüþ taþ rengini

Ve zihni ele geçirmiþ grileri boyamak…

Sonra ip atlayýp çelik çomak

Ha bir de saklambaç oynamak…



Bahçelerden erik çalmak

Bahçelerden sevgiliye çocuk sevdalý güller çalmak…

Þekerlemeleri saklamak misketlerin olduðu yere

Uçurtmanýn ipi koptuðunda

ya da tele takýldýðýnda aðlamak….



Babanýn aldýðý o ilk gün

Bisikletinden düþüpte

dizlerin yara bere kanadýðýnda bile

Acýsýna raðmen

yine de bisikletim oldu sevinci ile gülebilmek...



8.



Koca ömürde kocaman yalnýzlýk hülasasýnda

Büyüdükçe kazanýlan kayýplar

Kayýplarda Kaybolmus umutlar

yaþanmamýþ kocaman aþk ta var

Aþk ta var… Kocaman Aþk

Yoklarýn içinden yok kadar çok

AÞK VAR…

AÞK TA VAR…

YALNIZLIK KADAR

HASRET KADAR

AÞK…

AÞKTA AÞK VAR,

YOK KADAR ÇOK…

KOCAMAN…

AÞK YOK!



Þiir :

Zeki YÜNCÜOGLU

Tarih :

07 07 07

Yazýldýðý yer :

07

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.