KENDİNİ BİLMEKTİR HAYAT

Kim ne derse desin,kimler ne söylerse söylesin,
Bazen kendini bilmektir hayat,herþeye raðmen,
Söylenen bütün sözlere,meydan okuyabilmektir,
Bazen bir þiir tadýnda,anlatabilmektir hayatlarý.

Ýnsanlar neyi yaþarsa yaþasýn,inadýna sevmek,
Ýnadýna anlamak gerekir, hayatýn manalarýný,
Nekadar çok üzerimize yýkýlsada, dertli kervanlar,
Kervanlarýda yürüte bilmek gerekir ilahi aþk ile.

Haydi durmayýn koþun koþabildiðiniz yere kadar,
Sanki yer yüzünü kaplarcasýna koþun ne olacak,
Neyin sahibi olacaðýmýzý sanýyoruz ki,biz insanlar,
Eninde sonunda bizleri saracak kefenden baþka.

Her birimizi bir Dünya telaþesi sarmýþ ne yazýkki,
Yiðitler namert mertler yiðit olmuþ bu alemde,
Ne verilen sözler yerini buluyor artýk nede aþklar,
Bu devri alem olmuþ sanki aynalardaki pencere.

Her nereye bakmaya kalksa,insan gibi gözlerimiz,
Her köþe bir bataklýk,her köþe bir çaresizlik içinde,
Evrenin her bir köþesi sonsuz,bir huzur aramakta,
Böylesine karambolde yaþarken,insani ruhlarýmýz.

Biz insan oðlunun,nelerden mahrum kaldýðýmýzý,
Bir gün olsun düþünüpte,sordunuzmu kendinize,
Hayatýn bizlere sunmuþ olduðu bukadar büyük,
Ve bukadar güzelliðin deðerini, biz insan oðlu,
Hayatýmýzýn çoðu yerinde,malesef ki bilemedik.

Tutkularýmýzýn esiri olup giderken,her birimiz,
Ömrümüzün en kýymetli, en verimli çaðlarýnda,
Bir çoðumuz,namertlere muhtaç olmamak için,
Ömrümüzü feda etmedikmi,sevdiklerimiz için.

Peki bukadar gösterilen,çabalarýn sonucu ney,
Sizler biliyormusunuz, tüm hesaplara raðmen,
Elde var sýfýr, elde var yine sýfýr,her daim sýfýr,
Ýþte bu yaþananlar,bir insanýn bitiþ noktasýdýr.



Ufuk GÜNEY


Sosyal Medyada Paylaşın: