Tedbiri terk eyle ey aþk yolcusu,
Yürü de bu yollar tozarsa tozsun.
Mecnun olanlarýn kalmaz korkusu,
Belalar içinde yüzerse yüzsün.
Þikayetçi olma o dost yükünden,
Teslim ol aþkýna kopma bütünden,
Gönül süvarisi geçse üstünden,
Kaçmaya çalýþma ezerse ezsin.
Sabret ki görürsün her þey yerinde,
Hikmeti var hayýr’ýn da,þer’in de.
Ak bir kaðýt ol ki Onun elinde,
Neyi,nerde,nasýl yazarsa yazsýn.
Uzak deðil sana,senden yakýnda,
Kusur mu var karasýnda,akýnda,
Bir gönül ü yýkmasýndan sakýnda,
Býrak sahibine bozarsa bozsun.
Sýzlanma,halini nâdan görmesin,
Kapat kapýlarý aðyar girmesin,
Derdi elemini kimse bilmesin,
Yüzünde gülücük gezerse gezsin.
Sende karýþ gitsin insan seline,
Býrak yüreðini aþkýn eline,
Boncuk gibi dökül,saçýl önüne,
Felaket ipine dizerse dizsin.
Akýl fikir vermiþ Allah her kula,
Eli deðil,sen kendini sorgula,
Verilen perhizi doðru uygula,
Akýbeti seni üzerse üzsün.
Yaralým ok yaydan çýkmýþ,döner mi?
Göz yaþýyla aþk ateþi söner mi?
Cenneti arayýp bulmak hüner mi?
Cehenneme gir de yakarsa yaksýn.
08/08/1996 Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.