Gökkuþaðý çocuklarýydýk biz
Çýlgýnca eðlendik bu akþam
Uçtuk bir daha
Kesildi ayaklarýmýz yerden
Sevgi, dostluk, kardeþlik
Üçü bir arada
Uçan bir halýya bindik...
Nostalji yaþadým bir demet
Seni andým Aygüzeli
Çýnladý geceyle kulaðýmda sesin
Sendin dolduran tinimi
Sendin omuzuma dokunan,
Bendim belinden tutan...
Güzel Atlar Ülkesi’ndeydik
Çýngý çýngý çýlgýn gece
’Oynamak istiyorum!’ sesin
Bir daha çýnlayýp yankýlandý gece
Saðýrlaþtý kulaklarým
Bak yine kör oldum desem
Körebe oynar mýydýn benimle sen?!
Zaman acep kimbilir
Kimi, nerede, nasýl vurur;
Mekânlar deðiþir
Atmosferin dili tutulur
Göz göze gönüllerde
Yüreðin ortasý dayanak
Tahterevalliler kurulur
Gülünce gül açar gül yanak!
Zulamýzda türküler;
Baba Zula türküleri
’Babam bizi sevmedi çünkü!’ der biri
Diðeri’ Abdülcanbaz!’ diye baðýrýr
Çiçeklenir ruhun bahçeleri
Omuzuma deðer baþýn;
Yýllardýr silinmeyen, sýcak bir el izidir
Saçlarýnda alize, tropik bir yel izidir...
Þaban AKTAÞ
19.12.2012