YAR TENİ TENİME DEĞİNCE

çat kapý çýktým meyhaneden dýþarý
azýcýkta içtim galiba sarhoþum
poyraz sert esiyordu
cam gibi donunmuþtu yollar
donuk lambalarýn titriyordu ýþýklarý
yaðan kara göz kýrpar gibi.
telaþlý adýmlarla yalpalamadan yürüdüm..
bir baþýma gecenin içinde bir yabancý gibi
kim vardý bu þehirde sevdalýsýna kim kapý açacaktý?
sen olmasan ne yapardým bilmemki...
elimde sigara kucaðýmda yarý donmuþ güller
kar altýnda soðuktan kapanmaya baþlamýþtý gözler
donmaya baþlýyordu öpmek için yaratýlmýþ dudaklarým
beni kendine çeken
yar nefesi olmasa, bir adým bile atmýyacaktým...
gideceðim yer uzak deðildi..
ama;
bilirimki o yar þimdi beni bekler.
pencereden görür görmez hemen el eder.
hadi dondun!
niçin geldin bu karda kýyamette niçin?
bak her taraf kar buz!
bir telaþ bir telaþ..
hemen sarar sarmalar,
elimdeki güller donmuþ..
öyle bir kokladýki yar..!
öptü,öptü,öptü!
vazoya koymayacaðým dedi
kalbine yakýn tuttu
önce gülleri sonra dudaklarýmý ýsýttý...
üþümüþ ellerimi aldý ellerine
gözlerim kapandý, yorgun düþmüþtü bedenim
saatler ne çabuk geçmiþ uyandým sabah yakýn
gözlerimi yavaþ yavaþ açtým
almýþ huri sarmýþ bedenini bedenime
cennetteyim dedim, kendi kendime cennette!
ürpererek sarsýlýyorum..
her yaným cayýr cayýr yanýyor
gecenin koynundan çýkýp
aþka soyunuyorum,,
baþka dünyalara doðru gidiyorum.
yar teni tenime deðince...
cem
antalya
19.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: