Neþe Cömert’e
yalnýzlýðýn elleri yoktur dost
sabrý alkýþlamaz sýrt sývazlamaz
duaya durmaz bu yüzden
dokunmaz itmez çekmez
önünden gitmez arkana geçmez
serilmez yollarýna boylu boyunca
ayaðýna dolanmaz git bilmez kal demez
sözünü kesmez dil dönmez cümlelerinde
susar ispatlayana kadar sen sana vaatlerini
bir ömrü bekleyebilir yitirmeden sükunetini
yalnýzlýk insan öðütür
acele etmez
yalnýzlýðýn ayaklarý yoktur dost
süzülür yorgan altýna senden önce her gece
ýsýtmaz üþütmez
kývrýlýr uyur yaný baþýnda muhlis kediler gibi
rüyalarý yarým býrakýp uyanmaz
ya da kimse alamaz onu senden
terk etmez gürültü yapmaz azarlamaz aðlarken
çekip gitmez küsünce saatin bir yerinde
dalý budaðý yoktur arsýzdýr yalnýzlýk
vurduðun yerinden çiçeðe durabilir
gün kendine dönünce
yalnýzlýðýn gözleri yoktur dost
bakmadan görür duyabilir sessizliðini
korkundan yakalar kokundan sezer seni
öykünü ezbere diyebilir
usta oyuncudur þeytaný yenebilir
meleðe soyunabilir yüzsüzdür yalnýzlýk
piç umutlar emzirebilir
yalnýzlýk iyidir dost
ne abartýlý þefkati ne küçülten merhameti
ne de vakitsiz boca edeceði bilgisi
yazdýklarýný yok edecek silgisi de yoktur
inkâr bilmez yalnýzlýðýn kalemi
saplandýðý yerden çýkmaz o yüzden
istemezsen
ölünebilir be dost
yalnýzlýk adamý öldürebilir
sevmezsen
Vakit Hep Þimdi
19 Aralýk 2012 / Gaziantep