puþt çaðlarýn
piç sevdazeni
ay þavkýmaz aynanda
sesimi göremezsin
yüz güzel elesen ateþ dilinden
boðar ellerini gözlerim
beyhude o/yalan
özü nur eyleyemezsin
soyun gecemin kaftanýný
çýkar eðninden o dar
insanlýk yükün senin
sormadýn kendinden baþkasýný
istesen de sevemezsin