Otuzbeþlik massey motur.
Hiç de bilmez gönül hatýr.
Ses çýkartýr çatýr çatýr.
Dayým gilin traktör’ü...
Binersen alýp götürür.
Gitsen burnundan getirir.
Özün ömrünü bitirir.
Dayým gilin traktör’ü...
Tekerinde izi yoktur.
Yol gitmeye yüzü yoktur.
Ýþ de güç de gözü yoktur.
Dayým gilin traktör’ü...
Güneþden aðarýp solmuþ.
Bilmem dedem nerden almýþ.
Ta seferberlikten kalmýþ.
Dayým gilin traktör’ü...
Sevmez çalýþmayý iþi.
Dedemden büyüktür yaþý.
Paslanmýþ hep içi dýþý.
Dayým gilin taktör’ü...
Binenleri verem eder.
Homurtudan öd’ün sýdar.
Eþekten de yavaþ gider.
Dayým gilin traktör’ü...
Yetiþmez mazotu yaðý.
Çoktan geçmiþ onun çaðý.
Bir çukurdadýr ayaðý.
Dayým gilin traktör’ü...
Deðdiðin yer dökülüyor.
Ciðerleri sökülüyor.
Yýkýlmamýþ dikiliyor.
Dayým gilin traktör’ü
Her gün bir yeri bozulur.
Ustalar sýra dizilir.
Adýna roman yazýlýr.
Dayým gilin taktörü...
Egzoz kara duman atar.
Su kaynatýr buhar tüter.
Ramazan der hali beter.
Dayým gilin traktör’ü...
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
15.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.