Ayrýlmak istemez idim yurdumdan.
Gurbetele mecbur ettin yoksulluk.
Aðlaþtýlar çoluk çocuk ardýmdan.
Gurbetele mecbur ettin yoksulluk...
Ben bildim bileli çilem bitmedi
Hiçbir iþim gücüm doðru gitmedi
Evim de yuvam da duman tütmedi
Gurbetele mecbur ettin yoksulluk...
Kapanmaz gönlümde hasret yarasý.
Kurtlarýn sofrasý olmuþ burasý.
Benim derdim bir tek ekmek parasý.
Gurbetele mecbur ettin yoksulluk...
Halimden anlamaz gurbet duygusuz.
Çalýþýrým durmam her gün aç susuz.
Kaç gece geçirdim bilmem uykusuz.
Gurbetele mecbur ettin yoksulluk...
Üç beþ zeytin,kuru bir ekmek aþým.
Ne yazým bellidir burda ne kýþým.
Gözümde tütüyor topraðým taþým.
Gurbetele mecbur ettin yoksulluk...
Rüyamda gezerim yüce daðlarý.
O yemyeþil üzüm dolu baðlarý.
Boþ yere çürüttüm gençlik çaðlarý.
Gurbetele mecbur ettin yoksulluk...
Benim de böyleymiþ kýsmetim yazým.
Derdimi anlayan bir kýrýk sazým.
Kocaman olmuþtur oðlum la kýzým.
Gurbetele mecbur ettin yoksulluk...
Yolumu düþürdün çýkmaz yollara.
Zavallý yüreðim döndü çöllere.
El açtýrdýn yýllar yýlý ellere.
Gurbetele mecbur ettin yoksulluk...
Garibim dünyada yüzümüz gülmez.
Fakirin halinden kimseler bilmez.
Tuttu yollarýmý sýlama salmaz.
Gurbetele mecbur ettin yoksulluk...
Terkettim köyümü iç çeke çeke.
Hüzünlü gönlüme dert eke eke.
Ramazan’ým býktým yaþ döke döke.
Gurbetele mecbur ettin yoksulluk...
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
17.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.