MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

masumiyet
sardunyam

masumiyet



küçük bir kýz çocuðuydum
bütün kýz çocuklarý kadar masum
rengarenk düþlerim vardý...
gökkuþaklarý kadar mucizevi...
kayboldular...

insan denilen canlýya
et ve kemik giydirdiklerinde
ben, sýramý bekliyordum...
ne zaman gelecek aným...
bilmiyordum...

hevesliydim yaþamaya
deneyecek
öðrenecek
anlayacaktým...

denedim
öðrendim
anladým mý dersiniz?
ete kemiðe
büründüðümden beri
cevabýný arýyorum...
bilmiyorum...

kaldý mý bizde o masumiyetten eser?
aynalarda yüzümüze bakýp
sahte gülüþler gönderen kim
tanýyor muyuz?

ne o aðlýyor musunuz?
aðlayýn...
yoksa yýkanmýyor
ruhun kiri, pasý
hiç bir leke çýkarýcý
gidermiyor...

ürpermekten ellerim
parmaklarým uyuþuyor...
kendimi bulmaya geldiðim dünyada
kaybettim masumiyetimi
büyüdüðümde...
aldýlar elimden tertemiz düþlerimi...

an geliyor,
silikleþiyor herþey...
baharlar yetmiyor neþelenmeye
sonhabar yapraklarýmý döküyor
hiç deðiþmeyen mevsimimde...

sibel varol

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.